ان ینصرکم الله فلاغالب لکم و ان یخذلکم فمن ذاالذى ینصرکم من بعده و على الله فیلتوکل المؤمنون. اگر خداوند شما را یارى دهد هیچ کس بر شما پیروز نمى شودو اگر فروگذارد و خوار گرداند، پس کیست بعد از شکست شما را یارى دهد؟ و باید مؤمنان کار خود را به خدا واگذارند. (آل عمران‎/ ۱۶۰)
این آیه نتیجه توکل را بیان مى کند که قدرت او بالاترین قدرتهاست و همه پیروزیها از او سرچشمه مى گیرد. پس اگر به حمایت شما اقدام کند، هیچکس نمى تواند بر شما پیروز شود و اگر از یارى شما دست بردارد، کیست که بتواند بعد از او شمارا حمایت کند؟ البته حمایت یا ترک حمایت خدا بى حساب نیست. آنها که فرمان خدا را زیر پا مى گذارند ودل به اسباب مى بندند، مشمول یارى او نخواهند شد اما آنها که علاوه بر توجه به وسایل ظاهرى، باز تکیه گاه اصلى خویش را خدا قرار مى دهند، مشمول حمایت او مى شوند. حال که چنین است، مؤمنان فقط بر خدا توکل کنند.
هر که را رقم نصرت از درگاه عزت برناصیه روزگار او کشیدند، یگانه عالم گشت و قطب مرکز سیادت و قبله آمال خداوندان حیرت و هرکه را صفت خذلان از درگاه بى نیازى روى کند، به حکم قهر، پرده تجمل از روى کار او بردارند و رقم مهجورى بر حاشیه وقت او نهند و مردود همه عالم گردانند تا مهجور و درمانده گردد.
به داود وحى آمد: اى داود،اگر من تو را پست کردم چه کسى تو را بلند مى کند؟ و اگر تو را بلند کردم. چه کسى تو را پست مى کند؟ اگر تو را عزیز شمردم، چه کسى تو ذلیل مى کند؟ و اگر تو را ذلیل کردم، چه کسى تو را عزیز مى کند؟ اگر من تو را یارى کردم، چه کسى تو را مخذول مى کند؟ و اگر تو را مخذول کردم، چه کسى تو را یارى مى کند؟ داودگفت: امر و حکم همه با تو است و به اراده تو!
سخن از یارى و نصرت مى رود و البته منظور، یارى در برابر دشمن است. پس بایددانست که بزرگترین دشمن آدمى، نفس اوست که میان دو پهلوى اوست و چون نفس قوى ترین دشمن است، پس پیکار با او هم دشوارتر است.
رحمت خدا بر آن جوانمردان بادکه کمر مجاهدت بر میان بستند و در میدان بندگى در صف خدمت بایستادند و قدم بر کل مرادخود نهادند و باخلق خدا به صلح و سازش ساختند و با نفس خود به جنگ برخاستند.
پیامبر اسلام، جهاد با نفس را جهاد بزرگتر و سخت تر، از آن جهت خواند که جنگ با کافر، گاه بود و گاه نبود ولى جنگ با نفس، پیوسته بود واز سلاح کافر مى توان برحذر بود که ظاهر و پیداست، ولى سلاح نفس، وسوسه ها دو شهوتهاى نهانى است که از آن ایمن شدن دشوار است. نیز در جنگ با کافر، اگر مؤمن کشته شود، شهید باشد و مشمول رضوان حق، ولى در جنگ با نفس اگر آدمى مغلوب گردد، در آتش دوزخ گرفتار هوى و هوس خود خواهد شد، که آن صفت نیک بختان و این حالت تیره بختان است.